Święto Trzech Króli (niemiecki- Dreikönigstag, francuski- Épiphanie, włoski- Epifania, retoromański- Bavania) to inaczej Objawienie Pańskie lub Epifania (także po polsku). Obchodzi się je na całym świecie, choć nie wszędzie jest ono dniem wolnym od pracy. W Szwajcarii tylko w czterech kantonach jest wolnym dniem: w Schwyz, Uri, Tessin i Graubünden, choć w Polsce już tak- od 2011 roku. Od 1960 roku było ono zawieszone.
Jest to święto chrześcijańskie obchodzone na pamiątkę Trzech Mędrców (Króli), którzy udali się do Betlejem, aby oddać pokłon nowo narodzonemu Jezusowi Chrystusowi. W Kościele Katolickim jest to święto nakazane. Oznacza to, że wierni są zobowiązani do uczestniczenia we mszy świętej oraz do powstrzymania się od prac niekoniecznych. Objawienie Pańskie należy do pierwszych świąt, które ustanowił Kościół. W kościele protestanckim jest ono również obchodzone pod nazwą Epifanii (Luterańskim również).
Epifania łączy objawienie się Boga człowiekowi, Teofanię i pierwsze objawienie się Trójcy Świętej podczas Chrztu Pańskiego. Wyznawcy prawosławia określają potocznie grupę tych świąt, obchodzonych jednego dnia, jako święto Jordanu.
Jak obchodzimy ten dzień w Szwajcarii?
Wieczorem po pracy w wielu kościołach odbywa się msza święta na której święcone jest kadzidło i kreda. W moim kościele kredy już nie ma, są za to naklejki K+M+B z datą. Litery te są skrótem od łacińskiego życzenia Christus Mansionem Benedicat (Niech Chrystus błogosławi temu domowi), choć święty Augustyn tłumaczy je jako Christus Multorum Benefactor (Chrystus dobroczyńcą wielu) albo skrótem imion trzech mędrców przekazanych przez legendę średniowieczną: Kacpra, Melchiora i Baltazara. Znana jest także interpretacja skrótu C†M†B jako pierwszych liter łacińskich nazw trzech zbawczych zdarzeń świętowanych w Epifanię: Cogitum – Matrimonium – Baptisma (łac. Poznanie – Wesele – Chrzest).*
W sklepach na parę dni przed świętem, dostaniemy Dreikönigskuchen- bułeczki z ciasta drożdżowego, posypane cukrem i migdałami. W jednej z 6 bułeczek znajduje się plastikowy król. Ten kto go znajdzie, zostaje królem rodziny na cały dzień i zakłada papierową koronę, dołączoną do ciasta. Dwa lata z rzędu byłam królową, ale w tym roku postanowiłam oddać swój tytuł. Jeśli jednak znajdę figurkę w bułce, wcisnę ją z powrotem do środka. A niech się rodzina cieszy 😉
*Źródło Wikipedia.