Świebodzin, tu, gdzie najwyższy Jezus gości

Świebodzin to małe miasteczko w województwie lubuskim, liczące sobie nieco ponad 20 tyś. mieszkańców. Jednak to właśnie ono zasłynęło na cały świat umieszczając na kopcu za miastem figurę Chrystusa Króla- większego nawet niż pomnik Chrystusa Odkupiciela w Rio de Janeiro.

IMG_20190718_144005.jpg
Pomnik Chrystusa Króla w Świebodzinie

W 2001 proboszcz parafii pw. Miłosierdzia Bożego ks. Sylwester Zawadzki rozpoczął działania zmierzające do wybudowania w Świebodzinie owego pomnika. Pierwsze elementy zamontowano w sierpniu 2007, a budowa całości została ukończona 6 listopada 2010 roku. Pomnik według projektu Mirosława Pateckiego jest ustawiony na usypanym kopcu o wysokości 16 m. Postać ma 33 m wysokości (bez korony) i ramiona o rozpiętości 25 m. Dookoła znajduje się park, dom pielgrzyma, a na samym kopcu Droga Krzyżowa. U podnóża pomnika natrafić można na grób ks. Zawadzkiego, który zmarł w 2014 roku.

Pomnik jest odwiedzany przez turystów i pielgrzymów z całego świata, którzy udają się do Sanktuarium Miłosierdzia Bożego, jednego z siedmiu w całej diecezji zielonogórsko-gorzowskiej.

IMG_20190718_145503.jpg
Sanktuarium Miłosierdzia Bożego

Świebodzin jednak to nie tylko Sanktuarium i figura, górująca nad miastem. Samo miasteczko ma ciekawą historię. Położenie Świebodzina wymagało dostosowania się do rosnącego na znaczeniu szlaku biegnącego z północy na południe. Lokacja miasta wymusiła poza tym budowę murów miejskich oraz ratusza, co zostało zrealizowane prawdopodobnie na przełomie XIV i XV wieku. Możliwe, że w l połowie XIV w. istniał już zamek, będący w późniejszym okresie m. in. siedzibą starostów z rodu von Knobelsdorff. W obrębie murów miejskich układ ulic przypominał „kratownicę“ z ratuszem na rynku, a budynki tradycyjnie były przeważnie drewniane lub o konstrukcji szachulcowej. Rozwój zabudowy miasta był jednak ograniczony murami miejskimi. W mieście znajdowały się obszary wydzielone spod jurysdykcji miejskiej. Jeden z nich należał do kościoła parafialnego św. Piotra i Pawła, przemianowanego później na św. Michała. Drugim obszarem wyłączonym był zamek z oddzielnymi fortyfikacjami. Również od średniowiecza zaczęły się rozwijać przedmieścia, co może świadczyć między innymi o wzroście zamożności miasta; na północy powstało Przedmieście Frankfurckie, a na południu Krośnieńskie.

Odpowiednie warunki naturalne, tj. umiarkowany klimat i dobra gleba bielicowa przyczyniły się do rozwoju rolnictwa i chowu zwierząt domowych, a w szczególności owiec. Wpłynęło to na rozwój sukiennictwa na terenie Ziemi Świebodzińskiej, a także garbarstwa i kuśnierstwa. Rozwinął się też przemysł piwowarski.

Na rynku miasta główną atrakcją jest pomnik Sukiennika Świebodzińskiego, wzniesiony dopiero w 2015, choć już Henryk Sienkiewicz wspominał o świebodzińskim sukiennictwie.

W sercu miasta znajduje się również inna atrakcja- ławeczka Czesława Niemena. Została odsłonięta 20.06.2009 r. Ławeczka powstała z inicjatywy Stowarzyszenia Pamięci Czesława Niemena oraz przy dużej pomocy władz lokalnych: burmistrza miasta Dariusza Bekisza i starosty powiatu świebodzińskiego Zbigniewa Szumskiego. Ze względu na powiązania rodzinne artysta był bardzo związany z miastem; zagrał również koncert, z którego dochód przekazał na budowę basenu miejskiego.

IMG_20190718_134727.jpg
Ławeczka Czesława Niemena

Nie wiem kiedy dokładnie rozpoczęto renowację rynku i czy przerwano ją ze względu na brak finansów. Stare odrapane budynki „gryzą“ się z tymi nowymi, kolorowymi. O gustach się nie dyskutuje, więc wierzę, że każdy tam znajdzie dla siebie coś pięknego.

 

Dojazd z miasta do pomnika Jezusa- Droga S3 na Zieloną Górę.

A teraz coś dla sentymentalnych:

Źródła: Wikipedia, http://www.schwiebus.pl/articles.php?id=124

Diese Website verwendet Akismet, um Spam zu reduzieren. Erfahre mehr darüber, wie deine Kommentardaten verarbeitet werden.