W moim polskim domu zawsze był mały zwierzyniec: psy, koty, chomiki, świnki morskie, króliki, kaczuchy, a nawet i jeże. Jako, że wielu z Was zawsze pyta o temat „pies w Szwajcarii“, dziś przyjrzymy się bliżej czworonogom z machającym na powitanie ogonkiem.
Gdy decydujemy się na pieska w Szwajcarii, powinniśmy najpierw przyjrzeć się obowiązkom i prawom, wynikającym z posiadania czworonoga.
Po pierwsze: Zakup. Rasowego pieska z porządnej hodowli dostaniemy już za 2 tyś. Franciszków. Jeżeli zdecydujemy się przygarnąć jakieś biedactwo ze schroniska, zapłacimy za niego już tylko 200 Chf.
2. Książeczka zdrowia i chipy. Każdy sierściuch od 3 miesiąca życia ma obowiązek noszenia chipa na karku. Koszt owego to 70-90 Chf w zależności od przychodni weterynaryjnej. Weterynarz dodatkowo rejestruje nam pieska w banku centralnym zwierząt Amicus. Ale tutaj zapytałabym chłopa, czy aby na pewno… Pierwsza wizyta to koszt 250 Chf (szczepienie, odrobaczenie i chip). Niektórym przydałaby się też kastracja (między 250 a 300 Chf) lub sterylizacja (500-650).
3. Rejestracja w gminie. Każdy czworonóg powyżej 5 m-cy musi być zarejestrowany w miejscu zamieszkania właściciela i zgłoszony do psiego urzędu podatkowego. Mamy na to 14 dni, a w razie zmiany miejsca zamieszkania, czy śmierci psiaka- 30 dni.
Miasto Arbon liczy sobie 100 chf podatku od psa rocznie, w mieście Bern zapłacimy już 15 Chf więcej. Podatki naliczane są od masy ciała i rasy psa i w każdym kantonie i gminie są inne.
Opodatkowaniu nie podlegają psy przewodnicy, wojskowe, policyjne, ratunkowe, asystujące i terapeutyczne. (Potrzebny odpowiedni papier z zrzeszenia).
4. Pierwsze zakupy. Miska, smycz, obroża, poduszka do spania czy też kocyk. Zależnie od firmy mamy ceny zróżnicowane. Zuryskie biuro ochrony zwierząt szacuje pierwsze wydatki na około 250 Chf.
5. Szkolenia. Szkolenie z pieskiem kosztuje 500 franków i w kantonach Aargau, Baselland, -stadt, Solothurn, Freiburg, Genewa i Zurych jest obowiązkowe. W pozostałych kantonach jest ono dobrowolne. Podobnie ze szkółką dla szczeniaków jak i kursem psiego dobrego zachowania. Biuro ochrony zwierząt wychodzi z założenia, że rocznie właściciel powinien zainwestować 400 Franków w psie szkolenia.
6. Żarełko. Koszty ciężko jest oszacować, ze względu na rasę psa i jego możliwości żołądkowe. Przyjmuje się stawkę 65 Chf miesięcznie, ale jeśli masz w domu wieloryba, może ona urosnąć nawet do 250 Chf.
7. Wydatki zdrowotne. To największe wydatki w życiu psa i człowieka. Jeżeli jest zdrowy, sumę możemy zaokrąglić do 350 Chf rocznie na szczepienie i odrobaczenie. Jeżeli pieseł jest chorowity lub miał wypadek, wtedy mamy problem. Sama analiza krwi, rentgen czy też MRT (Die Magnetresonanztomographie czyli rezonans magnetyczny żołądka) to kwota od 300 do 1000 Franciszków. Skręt żołądka, który u dużych psów występuje dosyć często, może nas kosztować 3000 franków, a kilku dniowy pobyt w szpitalu może nam oskubać konto nawet o kwotę pięcio zerową.
8. Ubezpieczenia. Jedną z możliwości zaoszczędzenia pieniędzy na chorej psinie jest wykupienie mu polisy ubezpieczeniowej, takiej jak nasza ludzka kasa chorych. Określamy sami franczyznę i wkład osobisty, i możemy zaoszczędzić rocznie na premii. Premia dla 2 letniego psa wynosi od 120 do 500 Chf rocznie.
Nie tylko pies powinien być ubezpieczony, ale i właściciel. Szkody wyrządzone przez pupila w domu czy plenerze i pogryzienia mogą nas drogo kosztować. Zaleca się wykupienie Privathaftpflichtversicherung czyli prywatnego ubezpieczenia od szkód. Suma, do której ubezpieczenie nam wypłaci za szkody to 5 mln Franiów, a kosztuje to nas od 90 do 170 Chf rocznie.
Sumując wszystkie wydatki, piesio kosztuje nas około 2500 Franiów rocznie, a przez całe swoje życie wyciągnie nam z portfela 20 koła. Ale kto by się przejmował wydatkami, skoro w domu czeka radosny, cieplutki i milutki przyjaciel…a spacery? Samo zdrowie!
Przypominam, że w Szwajcarii potrzebne jest zezwolenie właściciela mieszkania na trzymanie zwierząt w domu. W miastach zaś obowiązek prowadzenia psa na smyczy, z wyjątkiem miejsc do tego przeznaczonych. I oczywiście obowiązek sprzątania kupy po pupilu.
Źródła: Obwieszczenie miasta Arbon i Bern.
Du musst angemeldet sein, um kommentieren zu können.